Een blogartikel over de Hofschuur tijdens corona

De Hofschuur in coronatijd. Het is al weer 4 maanden geleden dat Nederland in een intelligente lockdown ging. Vanwege corona moest de Hofschuur op slot. Zoals iedereen; horeca, theaters, musea, noem het maar op. In meerdere opzichten had dit een enorme impact op ieders leven.
Ook de Hofschuur was door de coronamaatregelen noodgedwongen 3 maanden dicht. 4 maart jl. hadden we onze laatste gasten en voor de weken daarna werden boekingen om begrijpelijke redenen alleen maar afgezegd.

2 juni zijn we weer opengegaan. Met inachtneming van de te voeren coronamaatregelen. Dat betekent voor de Hofschuur dat de capaciteit is teruggebracht van max. 14 naar max. 8 personen. Het was afwachten hoe dit zou uitpakken; komen er nu nog wel gasten?
Gelukkig hadden we de week nadat we open gingen, weer de eerste boekingen. Vaste gasten kwamen gelukkig weer terug, waar we natuurlijk blij mee zijn.

Ook hebben we inmiddels nieuwe gasten mogen ontvangen. We merken aan de gasten dat ze echt weer de behoefte hebben om weer naar buiten te kunnen, weg van de eigen omgeving. Ze vinden het belangrijk elkaar weer ‘life’ te ontmoeten en lekker bij te kunnen kletsen, niet alleen over werk. Veel mensen werken natuurlijk al maanden thuis, maar thuis werken is niet voor iedereen ideaal en op een gegeven moment ben je dat online vergaderen ook wel zat.

Ik ben dan ook blij dat wij een buitenlocatie hebben. Heerlijk in het groen, een grote tuin met vrij uitzicht. De gasten genieten er echt zichtbaar van om lekker naar buiten te kunnen lopen en te kunnen lunchen in de tuin, met uitzicht op de weilanden. Het geeft een vrij gevoel, na maanden binnen zitten en niet veel kunnen.
Het weer was ook heerlijk vanaf de datum dat we weer open gingen. Nu is het even wat minder, maar ik verwacht dat de gasten de komende weken binnen én buiten de Hofschuur nog volop kunnen genieten.

Het weer in juni was niet alleen mooi, maar kwam ook met een onwelkome verrassing. In de nacht van 12 op 13 juni, was er kortstondig een heftige storm. Toen we de volgende ochtend uit het raam keken, zagen we een ravage;  een van onze grote wilgen in de bostuin achter de Hofschuur, was omgevallen en dwars over de bostuin gevallen en had daarmee meerdere bomen en struiken verwoest. De aanblik was verschrikkelijk!

Onvervangbare oude hoogstam fruitbomen en mooie acers als luciferhoutjes geknakt! Door de val van de wilg waren de bovenste takken van de bomen die in de val waren meegenomen, ook op het dak van ons kippenhok  in de grote tuin terecht gekomen. De kippen die natuurlijk ’s nachts op stok waren, moeten zich rot geschrokken zijn. Gelukkig waren de dames ongedeerd.

De ravage in de bostuin is inmiddels opgeruimd. De kaalslag doet pijn, maar we gaan de tuin weer mooi maken, al zal het niet meer hetzelfde zijn.  Uithuilen en weer verder gaan, dat is het enige wat je kan doen.

Caroline, gastvrouw van de Hofschuur